ช่วงเวลา ณ ปัจจุบันนี้ ที่ผู้เขียนกำลังได้เขียนเรื่องราวโพสต์นี้อยู่เป็นช่วงที่เศรษฐกิจในประเทศไทยรวมถึงประเทศนอกกำลังถดถอยลง อาจจะอยู่ช่วงเศรษฐกิจตกต่ำก็ว่าได้ รวมไปถึงประเทศใหญ่อย่างสหรัฐเริ่มอยากจะมีสงครามโลกกับประเทศทางฝั่งบ้านเรามากพอตัวเลยทีเดียว สำหรับพนักงานประจำหลายคนที่ได้เรียนรู้เหตุการณ์ช่วงเศรษฐกิจตกต่ำมาก่อนหน้านี้ ทั้งในช่วงของฟองสบู่แตกปี 2540 และในช่วงของปี 2552 ซึ่งเป็นช่วงขาลงของเศรษฐกิจที่ผ่านมาประมาณเกือบ 10 ปี ตัวเลขเศรษฐกิจโดยรวมถดถอยลง ถึงจะไม่เท่ากับฟองสบู่แตกแต่ก็ทำให้หลายคนเป็นหนี้เพิ่มขึ้นเพราะไม่มีเงินสำรองไว้ใช้จ่ายมากพอ

เราเตรียมพร้อมกับเหตุการณ์เหล่านี้หรือยัง ?

เมื่อรู้ว่าเร็วๆนี้เศรษฐกิจมีแนวโน้มที่จะตกต่ำจนถึงขีดสุดอีกครั้งในรอบหลายปี ตัวเราเองได้เตรียมพร้อมจะรับมือกับสิ่งที่มันจะเกิดขึ้นแล้วหรือยัง มีเงินเก็บสำรองไว้ใช้จ่ายช่วงฉุกเฉินเพียงพอหรือยัง สามารถผ่อนบ้านผ่อนรถได้หมดหนี้หมดสินหรือไม่ หรือว่าเรายังไม่มีอะไรเก็บเป็นชิ้นเป็นอันเลยซักอย่าง หากเศรษฐกิจตกต่ำจะต้องตกงานขึ้นมาบ้านก็คงโดนยึด ส่วนรถคงต้องขายทอดตลาดไปเอาเงินมาไว้ใช้จ่ายกินในชีวิตประจำวัน เราอยากโดนผลกระทบจากเศรษฐกิจตกต่ำในระดับไหนล่ะ… ? อยากโดนจนหมดเนื้อหมดตัว หรืออยากเพียงแค่กระทบเล็กน้อยแค่ไม่ค่อยมีเงินใช้จ่ายได้เยอะเหมือนช่วงเศรษฐกิจเติบโตแต่ยังเพียงพอเหลือใช้โดยไม่ต้องกู้เงินมาใช้ได้

หากว่าเราอยากเป็นคนกลุ่มหลัง คือไม่ค่อยโดนผลกระทบจากเศรษฐกิจทั่วโลกที่กำลังถอยหลังลงคลองมากนัก เราก็จำเป็นต้องรู้จักใส่ใจเรื่องเงินเรื่องทองของเราให้ดี บางเรื่องเราสามารถควบคุมเองได้ และบางเรื่องเราไม่สามารถควบคุมเองได้ ยกตัวอย่างเช่น เราไม่สามารถควบคุมเจ้านายของเราให้จ้างเราไปตลอดตามที่เศรษฐกิจยังตกต่ำอยู่ได้ แต่เราสามารถควบคุมค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันให้มีการใช้จ่ายน้อยลงได้นั่นเอง คนที่ฉลาดจะรู้จักบริหารการเงินงบของตัวเอง มีการจัดทำบัญชีรายรับรายจ่ายไว้ดูว่าในแต่ละเดือนเรามีค่าใช้จ่ายอะไรที่เป็นตัวฟุ่มเฟือยบ้าง และมันสามารถตัดออกไปได้ไหม หากในช่วงที่เรามีเงินเหลือเฟือ เรามีงานรองรับอยู่อย่างเต็มที่แล้ว ไม่ต้องกลัวตกงาน มีคนคอยจ้างอยู่ตลอดไม่ว่าเศรษฐกิจจะเป็นแบบไหนเพราะอาชีพของเรากำลังขาดตบาด เราก็ไม่จำเป็นต้องตัดค่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือยออกไปเยอะก็ได้ เราอาจจะเลือกตอบสนองความต้องการของเราให้มีความสุขกับการจับจ่ายใช้สอยในสิ่งที่เราอยากได้เป็นการตอบแทนหยาดเหงื่อและแรงกายที่ลงมือทำงานมามาก

แต่ก็อย่าลืมว่าเราจะต้องรู้จักแบ่งเงินส่วนหนึ่งมาเก็บสำรองไว้ทั้งในส่วนของการใช้ฉุกเฉินและการเกษียณไว้ด้วย ไม่ว่าเราจะมีเงินเหลือเฟือแค่ไหน ตราบที่เรายังเป็นเจ้าของธุรกิจ พนักงานประจำมีรายได้เป็นเดือน ไม่ได้มีเงินเก็บมรดกรวยเป็นร้อยล้านจนสามารถหยุดทำงานได้ เราก็จำเป็นที่จะต้องแบ่งเงินส่วนหนึ่งมาคอยเก็บสำรองไว้อยู่สม่ำเสมอ อาจแบ่งมาซัก 10 ถึง 20% ต่อเดือนของรายได้ แต่หากคนไหนเงินเดือนเริ่มเยอะ ตำแหน่งเดิมสูง ก็อาจจะแบ่งออกมามากขึ้นซักครึ่งหนึ่งของเงินเดือนเลยก็ยังได้ ต้องปรับงบการเงินของเราให้มีความสอดคล้องกับค่าใช้จ่ายในแต่ละเดือน รายได้ต้องมากกว่าค่าใช้จ่ายและต้องรู้จักเก็บในระดับที่เหมาะสม เราถึงจะเรียกว่าเป็นคนที่มีความฉลาดทางการเงิน

เริ่มต้นเรียนรู้เรื่องการเงินกันเถอะ

ถึงเวลาแล้วที่จะปลุกไฟเรื่องการรู้จักบริหารการเงินส่วนตัวของเราให้มีความสมดุลและมีเงินเหลือใช้ ไม่เป็นหนี้เป็นสิน สามารถติดตามเรื่องราวการบริหารจัดการงบส่วนตัว การเงิน การลงทุน เรื่องราวเหล่านี้ได้จาก “บล็อกนายยิ้ม” บล็อกที่จะแนะนำการใช้จ่ายเงินให้เพื่อนเหลือเก็บและยิ้มออกมาได้ ทำให้เป็นเพื่อนๆมีเงินเหลือใช้ในแต่ละเดือนและเพียงพอต่อค่าใช้จ่ายในครอบครัวอย่างแน่นอน เพียงแค่เรามีระเบียบวินัยไม่ซื้ออะไรฟุ่มเฟือย มีการจัดทำงบตามรูปแบบที่ “บล็อกนายยิ้ม” ได้แนะนำไว้ หรือถ้าใครมีสูตรดีกว่าสามารถนำมาแบ่งปันผ่านการคอมเม้นต์กันได้ เพื่อช่วยเหลือเพื่อนๆของเราในสังคมที่เดือดร้อนเรื่องการเงินอยู่ ให้รู้จักมองเห็นถึงอนาคตในเศรษฐกิจและดำรงชีวิตอยู่ได้โดยไม่เป็นหนี้เป็นสิน เงินทอง ต้องใส่ใจ รู้ไว้นะ…